درباره نقشه برداری
از این تعریف ساده چنین استنتاج میشود که هدف، تعیین مختصات نقاط در سه بعد است. در بعضی موارد، برای تعیین موقعیت، بعد زمان نیز مورد توجه قرار میگیرد (سنجشهای نجومی و نقشه برداری ماهوارهای). مختصات مطلوب میتواند مختصات دکارتی Z,Y,X و یا مختصات عرض و طول جغرافیایی باشد.
معمولاً عملیات نقشهبرداری شامل دو مرحله برداشت (یا اندازهگیری) و محاسبه و ارائه نتایج کار است. در مرحله اندازه گیری، از وسایل و دستگاهها و نیز روشهای مختلفی استفاده میشود تا داده های لازم برای مرحله دوم بدست آید. نتایج کار به صورتهای آنالوگ (نقشه ، مقاطع طولی و عرضی و...) و یا ارقامی (مانند جدولها، مدلهای رقمی زمین) ارائه میگردد.
در نقشهبرداری از مناطق کوچک اثر کرویت زمین تقریباً ناچیز است و میتوان زمین را در منطقه کوچکی مسطح در نظر گرفت. در مواقعی که زمین را مسطح فرض کنیم روش نقشهبرداری مسطحه نامیده میشود این فرضیه مادامی که سطح منطقه مورد نظر از چند صد کیلومتر مربع تجاوز نکند قابل قبول است. نقشهبرداری مسطح برای کارهای مهندسی ، معماری ، شهرسازی ، باستان شناسی، کارهای ثبت و املاکی، تجاری، اکتشافی بکار میرود. برای نمایش اطلاعات جمعاوری شده در نقشهبرداری از سیستم تصویر استفاده میگردد.